-
1 walnąć
walnąć pf: (powiedzieć) fam. herausplatzen;walić pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch hauen;walić w drzwi gegen die Tür hämmern;serce mi wali mein Herz hämmert;wal śmiało! du kannst ganz offen sprechen!, nur zu!;walić się fam. budynki zusammenstürzen, einstürzen; drzewa umfallen, umstürzen; plan scheitern; fig zusammenbrechen; (bić się) fam. sich hauen, sich prügeln;walić się z nóg fam. sich kaum auf den Beinen halten können -
2 knallen
I. vi1) haben ( einen Knall von sich geben) Tür: trzasnąć; Peitsche: śmignąć; Korken: strzelić; Feuerwerkskörper: wybuchnąć; Schuss: paśćden Korken \knallen lassen strzelić korkiem [butelki]mit der Tür \knallen trzasnąć drzwiamimit der Peitsche \knallen śmignąć biczemgegen die Wand/die Tür \knallen grzmotnąć w ścianę/drzwi ( pot)auf den Boden \knallen runąć na ziemięmit dem Auto gegen eine Mauer \knallen roztrzaskać samochód o murwild um sich \knallen strzelać na ślepo dookołaes knallt ( eine Tür fällt zu) trzaskają drzwi; ( ein Korken springt heraus) strzela korek [butelki]; ( ein Unfall passiert) jest kraksa; ( ein Knallkörper zündet) wybucha petarda; ( ein Schuss fällt) słychać strzał1) ( zuschlagen)die Tür \knallen trzasnąć drzwiami2) (fam: werfen)das Päckchen auf den Tisch/in die Ecke \knallen rzucić paczkę [z hukiem] na stół/w kątsich aufs Sofa \knallen walnąć się na tapczan ( pot) -
3 walić
walić [valiʨ̑]( pot)I. vtwalnąć kogoś czymś jdn mit etw hauen ( fam)\walić w kogoś/coś auf jdn/etw feuern [ lub schießen]piorun walnął w dom der Blitz hat in das Haus eingeschlagen3) ( intensywnie padać)wali grad der Hagel prasseltwali śnieg dichter Schnee fällt, es schneit heftigwal śmiało! nur heraus damit! ( fam)5) ( przybywać tłumnie) strömen, [hervor]quellenII. vr4) ( kłaść się ciężko) sich +akk fallen lassen -
4 donnern
es donnert grzmi[mit dem Auto] gegen den Baum \donnern walnąć [samochodem] w drzewo ( pot)2) ( schlagen)an die Tür \donnern dobijać się do drzwietw gegen die Wand \donnern walnąć czymś w ścianę ( pot) -
5 hauen
1.jdm eine \hauen spoliczkować kogośer hat ihm [anerkennend] auf die Schulter ge\hauen on poklepał go [z uznaniem] po plecachjdm ins Gesicht \hauen uderzyć kogoś w twarzmit der Faust auf den Tisch \hauen walnąć pięścią w stół ( pot)( schlagen)ein Loch in die Wand \hauen wybić dziurę w ścianieeinen Nagel in die Wand \hauen wbić gwóźdź w ścianę( herstellen)eine Statue in Marmor \hauen wykuć posąg w marmurze[mit dem Kopf] gegen etw \hauen walnąć o coś [głową] ( pot)( sich prügeln)sich \hauen bić [ perf po-] się( sich werfen)sich aufs Sofa/in den Sessel \hauen uwalić się na sofę/w fotel ( pot) -
6 walić
walić pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch hauen;walić w drzwi gegen die Tür hämmern;serce mi wali mein Herz hämmert;wal śmiało! du kannst ganz offen sprechen!, nur zu!;walić się fam. budynki zusammenstürzen, einstürzen; drzewa umfallen, umstürzen; plan scheitern; fig zusammenbrechen; (bić się) fam. sich hauen, sich prügeln;walić się z nóg fam. sich kaum auf den Beinen halten können -
7 stuknąć
( walnąć) samochód: rammenstuknęła mu czterdziestka er ist vierzig [Jahre alt] gewordenII. vr( uderzyć się)\stuknąć się w łokieć sich +akk in den Ell[en]bogen stoßen(pot: zderzyć się) samochody: zusammenkrachen ( fam) -
8 palnąć
( pot)I. vt2) ( strzelić) schießen, feuern3) ( powiedzieć bez namysłu)\palnąć głową o drzwi mit dem Kopf an die Tür schmettern [ lub stoßen] -
9 bumsen
-
10 klatschen
klatschen ['klaʧ̑ən]I. vi[in die Hände] \klatschen klaskać [ perf klasnąć]auf/gegen etw ( akk) \klatschen uderzyć w/o coś[über jdn] \klatschen obgadywać [kogoś] ( pot)1) ( schlagen)den Takt \klatschen wystukiwać rytm2) (fam: werfen)etw an die Wand \klatschen walnąć czymś o ścianę ( pot)er hat ihm eine Torte ins Gesicht geklatscht rzucił mu tortem w twarz
См. также в других словарях:
walnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}walić (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
walnąć się — pot. Choćby, żeby się waliło, paliło...; żeby się świat walił, do góry nogami przewracał, to...; choćby się góry i mury waliły... «choćby nie wiadomo co się działo, bez względu na okoliczności, nieodwołalnie (to coś się stanie)»: (...) na drugi… … Słownik frazeologiczny
walić się — I – walnąć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać samego siebie, uderzać się niechcący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walić się w piersi ze skruchą. Walnąć się o wystający korzeń. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
palić się — 1. Niech się pali, niech się wali; niech się wali i pali «niech się dzieje, co chce»: U nas nie ma ciągłości produkcji. Widzi się czubek nosa i nic dalej. Potrzeba 100 ciągników dziś – a jutro niech się wali i pali. ŻiN 555/1981. 2. pot. Nie pali … Słownik frazeologiczny
kropnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzyć o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kropnąć się o futrynę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gruchnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzyć się o coś mocno, boleśnie, powodując hałas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gruchnąć się o drzwi. Gruchnąć się w palec, w nogę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrznąć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wyrzynać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyrznąć się II {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}wyrżnąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzyć się mocno o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trzasnąć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzyć się mocno; walnąć się, rąbnąć się, huknąć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzasnąć się w głowę. Trzasnąć się biodrem o szafę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łupnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} silnie uderzyć się, walnąć się, huknąć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łupnął się w łeb, w łokieć. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
walić — ndk VIa, walićlę, walićlisz, wal, walićlił, walićlony walnąć dk Va, walićnę, walićniesz, walićnij, walićnął, walićnęła, walićnęli, walićnięty, walićnąwszy 1. tylko ndk «powodować rozpadanie się, upadek czegoś; burzyć, rozwalać, przewracać coś»… … Słownik języka polskiego
rypnąć — dk Va a. Vc, rypnąćnę, rypnąćniesz, rypnąćnij, rypnąćnął, rypnąćnęła (a. rypła), rypnąćnęli (a. rypli), rypnąćnięty, rypnąćnąwszy rypać ndk IX, rypnąćpię, rypnąćpiesz, ryp, rypnąćał, rypnąćany 1. pot. «powiedzieć o czymś otwarcie, wprost, bez… … Słownik języka polskiego